کویر

کویری خشک و بی روحم ببار ای ابر بارانی        بزن بر سینه ی بی درد کنون رگبار ویرانی

ببین در اتش بغضم گلویم سوخت بی فریاد        در این   بیغوله  میمیرم  پر از اندوه پنهانی

رفیقان در دورنگی گم شقایق اشک ریزان است  امیدم   گشته  زندانی  ببار ای  ابز بارانی

در کویری سوت و کور .در میان مردمی با این مصیبتها صبور. صحبت از مرگ محبت. مرگ گل.

گفتگو از مرگ انسانیت است.




برای دیدن نظرات بیشتر روی شماره صفحات در زیر کلیک کنید

نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: